Owczarek Belgijski Groenendael – opis rasy
Duży temperament, wesołość, chęć do nauki i pracy, to najkrótsza definicja psa rasy Owczarek Belgijski Groenendael. Potrzebuje dużo ruchu i świeżego powietrza oraz konsekwentnego prowadzenia. Odważny i zdecydowany pies.
Pochodzenie
Jeden z czterech belgijskich psów pasterskich, obok malinoisa, tervuerena i laekenoisa. Zaliczane są do ras pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowane do sekcji psów pasterskich owczarskich.
Groenendael został wyhodowany przez belgijskiego hodowcę Nicholasa Rose. Oficjalnie rasa powstała pomiędzy 1891 a 1897. Psy groenendaela są większe i masywniej zbudowane od suk.
Wygląd
Włos czarny – długi, falisty – z dopuszczalnymi białymi znaczeniami na piersi krawat i na palcach, także szare portki i rudawy nalot na sierści.
Charakter
Owczarek Belgijski Groenendael, to pies o dużym temperamencie, energiczny i żywiołowy lecz może być bojaźliwy i niepewny, jeżeli był źle socjalizowany i prowadzony. Potrzebuje stałego kontaktu z właścicielem, od którego należy wymagać doświadczenia i konsekwencji, gdyż psy tej rasy miewają skłonności do dominacji.
Przydatność
Z uwagi na dużą sprawność, dzielność oraz wyśmienity węch, groenendaele służą w policji. Ponadto są znakomitymi tropicielami, ratownikami oraz przewodnikami niewidomych. Osiągają sukcesy w psich sportach, m.in. w Agility. Groenendaele są dobrymi i czujnymi stróżami, lubią pracę, są spostrzegawcze i pojętne.
Warunki życia
Pies niezbyt dobrze czuje się w mieszkaniach, specjalnie w sytuacjach, gdy ma pracujących, nieobecnych przez cały dzień opiekunów.
Szkolenie
Są to psy wymagające specjalnej tresury przez pozytywną stymulację – czyli nie poprzez zmuszania psa do danych zachowań, ale zachęcanie psa i nagradzanie tych zachowań, o które nam chodzi.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Groenendael
O rasie z naszego doświadczenia
Można określić te rasę jednym zdaniem. Pies wspaniały pod każdym względem, a jednocześnie bardzo wymagający. Co to oznacza? Uzi Polaris jest moim czwartym czarnym belgijskim przyjacielem. Wychowanie takiego psa od szczeniaka, to jak czteroletnie studia z połączenia kilku kierunków, akademia wychowania fizycznego i nauki społeczne. Pomocne w jego wychowaniu, było posiadanie groenendaeli wcześniej, no i dwójki swoich dzieci, Wojtka i Doroty. Jednak Uzi w swoim okresie młodzieżowym do trzeciego roku życia, był o wiele bardziej wymagający niż ludzkie dzieci.
Chcesz lepiej poznać groenendaela, przeczytaj więcej w >>> Moja przygoda z belgiem.
[laborator_blog_posts row_clear=”3″ equal_heights=”1″ carousel_enabled=”1″ more=”|title:Czytaj%20wi%C4%99cej|target:%20_blank|” blog_query=”size:12|order_by:rand|post_type:,post”]